Η Κυβέλη ανέπτυξε ειδική σχέση με τους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, καθώς το νεοελληνικό έργο και η προώθησή του υπήρξε βασικός άξονας στις επιλογές του ρεπερτορίου της. Το 1908 εγκαινιάζεται η συνεργασία της με το Γρηγόριο Ξενόπουλο, όταν η Κυβέλη ζητά από τον συγγραφέα να της διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημά του Κόκκινος Βράχος, επειδή της άρεσε πολύ ο χαρακτήρας της κεντρικής ηρωίδας. Έτσι γεννήθηκε η Φωτεινή Σάντρη που υπήρξε πραγματικός θρίαμβος της πρωταγωνίστριας (01/08/1908) και έμεινε στο ρεπερτόριο του θιάσου της για πολλά χρόνια, γνωρίζοντας άπειρες επαναλήψεις (τελευταίες παραστάσεις στις 7-13 Μαΐου 1923). Η εκπληκτική αυτή επιτυχία ενέπνευσε στο συγγραφέα τη σύλληψη των νεαρών ηρωίδων της δραματουργίας του κατά τη δεκαετία του 1920. Ο Ξενόπουλος θα καταστεί κατά κάποιο τρόπο ο οικογενειακός συγγραφέας των θιάσων Κυβέλης, τροφοδοτώντας τους για τις επόμενες δύο δεκαετίες συστηματικά με ένα σχεδόν έργο κάθε χρόνο (Ραχήλ, Πειρασμός, Ψυχοσάββατο, Χερουβείμ, Μονάκριβη, Ζευγάρωμα, Ο Έρως θριαμβεύει, Πεπρωμένα, Η Εξαδέλφη μου, Μαριτάνα, Το Ανθρώπινο, Η Τρίμορφη Γυναίκα, Η Δίκη του Θανάση κ.ά.). Μετά το 1920 τα έργα του παίζουν οι κόρες της Κυβέλης, Μιράντα και Αλίκη.
Ο Παντελής Χορν συνεργάζεται με την Κυβέλη και το θίασό της σταθερά από το 1910 μέχρι το 1934 (Ο Άνθρωπος μας, Φιντανάκι, Νταλμανοπούλα, Οι Νικημένοι, Φιορέλλα, Το Μαύρο Καράβι, Η Ανατολίτισσα, Οι Γειτόνισσες, Μελτεμάκι, Σκραπ, Σταθμός κ.ά.), αναπτύσσοντας παράλληλα προσωπική φιλία μαζί της. Έτσι η Κυβέλη θα βαφτίσει τον γιο του συγγραφέα και σημαντικό ηθοποιό του νεοελληνικού θεάτρου Δημήτρη Χορν, ενώ ο άλλος του γιος, Γιάννης Χορν θα τεθεί υπό την προστασία της οικογένειας.
Και ο Σπύρος Μελάς όμως εμπνεύστηκε από την Κυβέλη κι επιβλήθηκε χάρη σε αυτήν. Τα έργα του Κόκκινο Πουκάμισο, Χαλασμένο Σπίτι, Το Άσπρο και το Μαύρο, Λίνα, Μια Νύχτα μια Ζωή, πρωτοανεβάστηκαν από το θίασό της. Η Κυβέλη παρουσίασε ακόμη τα έργα των Θεόδωρου Συναδινού και Αλέκου Λιδωρίκη και άλλων Νεοελλήνων συγγραφέων.
