Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 οι ζυμώσεις για την ίδρυση εθνικής σκηνής έχουν ωριμάσει και το 1932 ανοίγει τις πύλες του το “Εθνικό Θέατρο”, εξέλιξη που προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις. Κυβέλη και Κοτοπούλη συνασπίζονται υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Σπύρου Μελά, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το αντίπαλον δέος ενός θεάτρου συνόλου που παρουσίαζε σοβαρό ρεπερτόριο.
Ο κοινός θίασος Κυβέλης-Κοτοπούλη παίζει την άνοιξη και το φθινόπωρο του 1932 έργα όπως Μαρία Στιούαρτ του Σίλλερ, Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν του Μπέρναρντ Σω, Γυρισμός από την τριλογία: Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα του Ο’Νηλ, Βροχή του Σώμερσετ Μωμ, Σαββατοκύριακο του Νόελ Κάουαρντ, καθώς και έργα Νεοελλήνων συγγραφέων.
Η συνεργασία συνεχίζεται το 1933 εκτός του θεατρικού σανιδιού, στα κινηματογραφικά στούντιο “Ιπεκ” της Κωνσταντινούπολης, όπου η Κυβέλη συμμετέχει με την Κοτοπούλη στο γύρισμα της ταινίας Κακός Δρόμος διασκευή για τον κινηματογράφο της ομότιτλης νουβέλας του Ξενόπουλου.
Η θεατρική τους συνεργασία θα αδρανήσει το 1933, για να ενεργοποιηθεί ξανά το 1934 με ισχυρή παρουσία του νεοελληνικού έργου (Συναδινός, Χορν, Λιδωρίκης, Αξιώτης).
