Κατηγορία: Uncategorized

Τα μέλη της καλλιτεχνικής ομάδας Syros Open Art Studios προσκαλούν το κοινό μια μέρα μετά το κλείσιμο της έκθεσής τους ‘Τα τέσσερα στοιχεία της φύσης’, ‘The 4 elements’, στην ποιητική συνάντηση ‘Άχ τι θυμήθηκα τώρα’, με ένα κρασί.
Απόψε 10 Αυγούστου στις 20:00μμ το βράδυ στο Ινστιτούτο μας.
Η βραδιά είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Μάνου Ελευθερίου.
Στο τέλος της εκδήλωσης με αρχειακό υλικό από το αρχείο του Μάνου Ελευθερίου θα προβληθεί η ταινία του Ινστιτούτου Κυβέλη ‘Άχ τι θυμήθηκα τώρα’ σε σκηνοθεσία Μέμης Σπυράτου.

Έχουμε την χαρά να σας προτείνουμε την ΠΡΩΤΗ ψηφιακή ξενάγηση στην πρωτεύουσα της Σύρου που δημιουργήσαμε σε συνεργασία με την μοναδική Clio Muse! Μέσα από τις 46 ιστορίες-διηγήσεις της ηθοποιού Κυβέλης απολαύστε την παρουσίαση 11 σημαντικών σημείων της Ερμούπολης. Παράλληλα ανακαλύψτε κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα γεγονότα & “μυστικά” της ζωής της μεγάλης θεατρικής μας πρωταγωνίστριας καθώς και του περιβάλλοντος που τα ενέπνευσε/σημάδεψε!

Η ηθοποιός Κυβέλη «Απόψε αυτοσχεδιάζει»

Στις 9 Μαΐου, Ημέρα της Ευρώπης, το Ινστιτούτο μας έκανε τα εγκαίνια της τοιχογραφίας που έφτιαξε για λογαριασμό του, ο καλλιτέχνης της street art Πάρις Ξυνταριανός Τσιροπινάς. Αυτός “ο περίπατος σε τοιχογραφία” γιορτάζει τα 130 χρόνια από την γέννηση της Κυβέλης Αδριανού (1888-2018). Περιλαμβάνει εξέχουσες προσωπικότητες του πολιτισμού -μερικές από τις οποίες είτε είχαν σαν γενέτειρα την Σύρο είτε σχετίστηκαν άμεσα με αυτήν : Δημήτριος Βικέλας, Κωστής Μπαστιάς, Δημήτρης Μυράτ, Κυβέλη Θεοχάρη, Μήτσος Μυράτ, Κυβέλη Αδριανού, Γεώργιος Παπανδρέου, Μαρίκα Κοτοπούλη, Κωνσταντίνος Χρηστομάνος, Αλίκη Πωλ Νορ, Μιράντα Μυράτ και Λουίτζι Πιραντέλο. Είναι ορατή από την πλευρά της οδού Σπαρτιατών στους περαστικούς.

ΘΕΑΤΡΟ – H ΠΑΡΑΔΟΞΗ ΤΕΧΝΗ
Ο ηθοποιός είναι ένα πνεύμα άστατο κι ατίθασο. Όργανο έχει το κορμί του. Η φωνή του βγαίνει από τα σπλάχνα, λέει πάντα λόγια άλλων. Λόγια πρόζας η λόγια ποίησης, λόγια ελεύθερου στοχασμού. Λόγια που πρέπει να φτάνουν ως ψηλά στη γαλαρία, ως το τελευταίο αυτί.
Φέτος γιορτάζουμε τα εκατόν τριάντα χρόνια από τη γέννηση της μεγάλης Κυβέλης. Έτσι μετράμε και την απαρχή του νεοελληνικού θεάτρου. Τιμούμε τους ηθοποιούς, όλους, για εκείνη τη στιγμιαία τους υπόσταση πάνω στη σκηνή.
Στην τοιχογραφία που μας τυλίγει, ο Πάρις Ξυνταριανός Τσιροπινάς αποτυπώνει σκηνές και πρόσωπα. Μ’ ένα ίχνος, ανταλλάσσει το χρόνο τους με το χρώμα του, τους θριάμβους της εποχής τους με την ριζοσπαστική Τέχνη του Δρόμου. Από τη δυστοπία της τοιχογραφίας, η Κυβέλη τον κοιτάζει. Στοχάζεται, πως το εφήμερο της τέχνης του θεάτρου γίνεται ακαριαίο ζωγραφικό διάβημα. Χειροκροτεί. Μουρμουρίζει ένα κολακευτικό σχόλιο, σχόλιο ευγνωμοσύνης, για τον πολιτιστικό περίγυρο του παρελθόντος, όπου μέσα του τώρα, ναι, τώρα, είμαστε κι εμείς. Καλώς ήρθατε!

28η Οκτωβρίου 1940, μια ημερομηνία σταθμός όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά και για την εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας.

Με αφορμή την επέτειο αυτή διοργανώσαμε μια εκδήλωση με τα παιδιά που μας έδωσε την ευκαιρία να βιώσουμε στιγμές εκείνης της εποχής, από το 1939 όταν τα σύννεφα του πολέμου είχαν πυκνώσει πάνω από τη χώρα μας έως και την ημέρα της απελευθέρωσης.
Πλάσαμε μια θεατρική παράσταση με σενάριο που δουλέψαμε όλοι μαζί και την παρουσιάσαμε σε ένα χώρο που σε γυρίζει από μόνος του στο παρελθόν στο Ινστιτούτο Κυβέλη. Η ιστορία μας αναφέρεται στη ζωή δυο ζευγαριών της εποχής εκείνης που πάνω σε μια συζήτησή τους για ό, τι συμβαίνει στη χώρα, ενημερώνονται από το ραδιόφωνο για την έναρξη του πολέμου με τους Ιταλούς. Οι ζωές τους αλλάζουν μέσα σε μια στιγμή. Οι άντρες φεύγουν για τον πόλεμο και δεν επιστρέφουν ποτέ. Οι γυναίκες μένουν πίσω περιμένοντας ένα ευχάριστο νέο που όμως δεν έρχεται. Κάποια στιγμή ενημερώνονται από φίλο τους ότι οι άντρες τους σκοτώθηκαν στη μάχη της Κρήτης με τους Γερμανούς.
Η απόδοση ντύθηκε με τα τραγούδια των παιδιών της χορωδίας και με βίντεο που απεικονίζουν την τραγικότητα των στιγμών. Ιδιαίτερο τόνο έδωσε η φωνή του μαθητή της Β! τάξης του Λυκείου μας Σφακιανάκη Λευτέρη που τραγούδησε ζωντανά με τη συνοδεία μπουζουκιού (από τον συνάδελφο Νομικό Βαγγέλη) και αρμόνιου (από γονέα μαθητή μας, τον κ. Πρίντεζη).
Η εκδήλωση έκλεισε με ένα χαρούμενο τραγούδι (Ο μικρός ήρωας) σαν μια υπόσχεση ότι δεν θα λησμονήσουμε ποτέ αυτή τη μέρα αλλά και ως έκφραση χαράς που μπορούμε να ζούμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Ευχαριστούμε για άλλη μία φορά τη Βαλεντίνη Στεφανίδη – Ποταμιάνου για την θερμή, όλο αγάπη φιλοξενία της.

Παυλάκος Μαυροειδής
Εκπαιδευτικός Κλάδου ΠΕ20
Διευθυντής του Ενιαίου Ειδικoύ Επαγγελματικού Γυμνασίου – Λυκείου Σύρου

Στη συνέχεια της γιορτής οι μαθητές και οι συνοδεύοντες καθηγητές μάζεψαν τον καρπό από τις ελιές του Ινστιτούτου. Με αυτή την κίνηση έκλεισε και ο κύκλος δραστηριοτήτων του Ινστιτούτου για το 2017.

Εικόνες από εκείνη την ημέρα:

Για πρώτη φορά κατά τον μήνα Σεπτέμβριο, 6 projects Ελλήνων Δημιουργών και Ελλήνων της Διασποράς παρουσιάστηκαν σε εκπροσώπους της παγκόσμιας κινηματογραφικής αγοράς στη διάρκεια του “Pitching Forum”, στο “Ινστιτούτο Κυβέλη”, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του 10ου International Animation Festival + Agora (Animasyros 10).

Εικόνες από τις παρουσιάσεις.

 

ΤΟ ΟΝΟΜΑ: FLANEUR
Πριν αναζητήσω το όνομα της φετινής έκθεσης, στο μικρό Ερμουπολίτικο ΘΕΑΤΡΙΚΟ μουσείο της Κυβέλης, αναζήτησα όνομα για σένα, επισκέπτη. Το διάλεξα να ταιριάζει μ’ αυτό που θα δεις – φλανέρ – flâneur – ο περιπλανώμενος και πλανεμένος, που αναζητεί εικόνες μέσα στη σχόλη. Θα δεις πρώτα, γύρω σου, εικόνες, που ένας άλλος flâneur, πριν από σένα, αιχμαλώτισε με το φακό του.

UN TITRE: FLANEUR
Avant de trouver un titre pour l’exposition de cette année, qui a lieu dans le petit musée théâtral d’Ermoupolis, j’ai recherché un titre pour toi, visiteur. Je l’ai choisi en fonction de ce que tu vas voir – flâneur. Tu vas ainsi pouvoir voir des images qu’un autre flâneur, avant toi, a capturé avec son appareil photo.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΣΙΑΔΗΣ (1911 – 1993) ΣΕ ΔΕΚΑ ΒΙΤΡΙΝΕΣ
Στολισμένες στις φωτογραφίες, οι πέντε πρώτες θυμούνται το Ελληνικό θέατρο. Συναντήθηκαν ο Μιχάλης Κακογιάννης με τον Μίκη Θεοδωράκη. Συστήθηκαν ο Μάνος Χατζιδάκις με τον Νίκο Γκάτσο και τον Νίκο Κούνδουρο. Αντάμωσαν και λικνίστηκαν η Ραλλού Μάνου και το Καταραμένο Φίδι. Ο Μόραλης, ο Τσαρούχης, ο Κάρολος Κουν, η Μελίνα, ο Δημήτρης Μυράτ.

DIMITRIS HARISSIADIS (1911 – 1993) EN DIX VITRINES
Remplies de photographies, les 5 premières nous emmènent dans l’histoire du Théâtre Grec. La rencontre de Michalis Cacoyannis et de Mikis Theodorakis. La rencontre de Manos Chatzidakis avec Nikos Gatsos et Nikos Koundouros. Rallou Manou et le Serpent Maudit se retrouvent et se déhanchent. Moralis, Tsarouchis, Karolos Koun, Melina Mercouri, Dimitris Myrat.

Μετά, δύο βιτρίνες για το Νεώριο της Ερμούπολης, μας έδωσε τον τίτλο της έκθεσης που βλέπεις: Θέατρο του Αφρού / Floating Theatre. Αυτή η πόλη αποκαλύπτεται, ολόγυμνη και ζώσα, ελεύθερη απ’ τις νεκρές χρονολογίες.

Ensuite, il y a deux vitrines sur le Neorion d’Ermoupolis – qui nous a donné le titre de l’exposition que tu visites – Le Théâtre Flottant. Cette ville se dévoile, toute nue et vivante, libre des chronologies passées.

Άλλες δύο βιτρίνες για το Θέατρο της Επιδαύρου, στη μια μυρμηγκιάζει το πλήθος, στην άλλη άδειες κερκίδες. Η Κατίνα Παξινού καπνίζει.

Deux autres vitrines sont sur le Théâtre d’Epidaure, l’une ou l’on voit la foule qui grouille et l’autre avec des rangées vides. Katina Paxinou est en train de fumer.

Τέλος, Οι Δυο Μάγοι, που φυσούν το γυαλί σαν ήρωες του Σάμιουελ Μπέκετ.

Enfin Deux Magiciens soufflent dans du verre comme des héros de Beckett.

Φωτογραφικόν Πρακτορείον Δ. Α. Χαρισιάδη – Μουσείο Μπενάκη

Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ, FLANEUR ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΟΣ ΜΗΤΣΟΣ ΜΥΡΑΤ
Κλείσαμε στις βιτρίνες αντικείμενα από τουρνέ της Κυβέλης και του Μήτσου Μυράτ στον Ελληνισμό της Διασποράς. Συντροφιά τους η Αυτοβιογραφία του Μήτσου Μυράτ, πρώτη αυτοβιογραφία Έλληνος ηθοποιού, σε νέα σχολιασμένη έκδοση των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, που επιμελήθηκε ο Καθηγητής Ανδρέας Δημητριάδης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

LE COMEDIEN, FLANEUR – MITSOS MYRAT ET SON AUTOBIOGRAPHIE
Nous terminons avec des objets de Kyveli et de Mitsos Myrat provenant de leurs tournées aux communautés de la diaspora grecque. En compagnie de l’Autobiographie de Mitsos Myrat, la première d’un comédien grec, dans une édition annotée des Editions Universitaires de Crète, sous la direction du Professeur Andreas Dimitriadis de l’Université Aristotélicienne de Thessalonique. Cette autobiographie respire la France tant par ses séjours parisiens que par les œuvres théâtrales et poétiques qui sont ses références.

Την Τρίτη 22 Αυγούστου 2017 και ώρα 20:00 μ.μ. θα γίνει η παρουσίαση της Αυτοβιογραφίας του Μήτσου Μυράτ: Η ζωή μου, όπου θα διαβαστούν αποσπάσματα από τον Καθηγητή Ανδρέα Δημητριάδη. Στην προσωπική αφήγηση του Μυράτ εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η άφιξη του θιάσου του Κ. Χρηστομάνου στο Θέατρο Απόλλων της Σύρου το 1904, με πρωταγωνιστές τον Μυράτ και την Κυβέλη στα πρώτα τους βήματα.

Και κλείνουμε:

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ, FLANEUR ARTHUR RIMBAUD ΣΤΗ ΣΥΡΟ
Αυτός έφτιαξε τη λέξη/ρήμα robinsonner (!), βαφτίζοντάς την από ένα όνομα: Ροβινσώνας Κρούσος. Αυτός δα κι’ αν ήταν flâneur (στο θέατρο, αυτό το αναπάντεχο το λεν κουπέ).

Et pour finir:

LE POETE, FLANEUR ARTHUR RIMBAUD A SYROS
C’est lui qui a inventé le mot/verbe robinsonner (!) à partir d’un nom, celui de Robinson Crusoé, flâneur sacré!

Κυβέλη Θεοχάρη – Ζωγραφίδη (1924 – 2017) 
Φωτογραφία Δ. Χαρισιάδη

Έκθεση 2017 – Floating Theatre, συντελεστές: George Vafias – Αρχιτέκτων-Σκηνογράφος, Ελένη Κοζάου – Μουσειολόγος, Μαίρη Καπή – Θεατρολόγος, Φωτογραφίες – Ελένη Κοζάου.

Ευχαριστούμε θερμά το Μουσείο Μπενάκη που μας επέτρεψε να χρησιμοποιήσουμε τις φωτογραφίες από το αρχείο του Δημήτρη Χαρισιάδη.

Nous remercions chaleureusement le Musée Benaki pour nous avoir autorisés à utiliser les photographies des archives de Dimitris Harissiadis.

Βαλεντίνη Ποταμιάνου, Σύρος, Καλοκαίρι 2017.

Valentine Potamianos, Syros, Été 2017.

Η Βαλεντίνη Ποταμιάνου και το Δ.Σ. του “Ινστιτούτου Κυβέλη” αναγγέλλουν τον θάνατο της Κυβέλης Θεοχάρη – Ζωγραφίδη, που τελείωσε στο σπίτι της πλήρης ημερών.

Η Κυβέλη Θεοχάρη – Ζωγραφίδη γεννήθηκε το 1924. Κόρη της πρωταγωνίστριας Μιράντας Μυράτ και του Σπύρου Θεοχάρη, εγγονή της Κυβέλης και του Μήτσου Μυράτ και πρώτη εξαδέλφη της Κυβέλης Μυράτ – Μαρίνου πρωτοεμφανίστηκε σε ηλικία οκτώ ετών σε παράσταση του Εθνικού Θεάτρου με τον Αιμίλιο Βεάκη.

Από το 1954 έως και τις αρχές της δεκαετίας του ’60 συμμετείχε σε επιφανείς θιάσους της αθηναϊκής θεατρικής σκηνής παίζοντας σε έργα κατά κύριο λόγο νέων ελλήνων θεατρικών συγγραφέων. Το ίδιο διάστημα έλαβε μέρος σε μερικές από τις πιο επιτυχημένες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου όπως “Γκόλφω” του Ορέστη Λάσκου, “Η άγνωστος” σε σκηνοθεσία του ιδίου, “Ο ζηλιαρόγατος” του Γιώργου Τζαβέλλα, “Στουρνάρα 288” του Ντίνου Δημόπουλου, “Ο Ηλίας του 16ου” του Αλέκου Σακελλάριου, “Ανθισμένη αμυγδαλιά” του Χρήστου Αποστόλου, “Ο Δήμος από τα Τρίκαλα” του Γιάννη Δαλιανίδη κ.ά.

Στην μετέπειτα επαγγελματική της πορεία εργάστηκε ως ξεναγός αρχαιολογικών χώρων και διευθύντρια – συντονίστρια σε ελληνικές και ευρωπαϊκές κρουαζιέρες, ενώ κατά τα έτη της πρωθυπουργίας του Ανδρέα Παπανδρέου ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις στο ιδιαίτερο γραφείο του καθώς και σε αυτό της πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη.

Πρωτοστάτησε ως ιδρυτικό μέλος στη δημιουργία του “Ινστιτούτου Κυβέλη” το 1999.

Το 2014 επέστρεψε έπειτα από δεκαετίες στον κινηματογράφο πρωταγωνιστώντας στην ταινία docufiction του Alessandro Spiliotopulos “Οι κόρες του Χάους”, μία συμπαραγωγή του “Ινστιτούτου Κυβέλη” και της “Tetrafillon Films”.

Με λύπη μας ανακοινώνουμε ότι η προγραμματισμένη βραδιά (11/12/16) αφιερωμένη στον Λουίτζι Πιραντέλλο στο Θέατρο Απόλλων της Ερμούπολης ακυρώθηκε. Σας ευχόμαστε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

Οι δραστηριότητες του “Ινστιτούτου Κυβέλη” για το 2016 θα κλείσουν με έναν πανηγυρικό τρόπο στο θέατρο Απόλλων στις 11/12/2016 με ένα αφιέρωμα στον Ιταλό θεατρικό συγγραφέα Λουίτζι Πιραντέλλο.

Η ομάδα ΘΕ. ΑΜ. Α σε σκηνοθεσία Μάνου Τριανταφυλλάκη θα παρουσιάσει το έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο Τσετσέ (CECE).

O Τσετσέ πατάει στα ίχνη της γαλλικής vaudeville και της κωμωδίας των παρεξηγήσεων, γεγονός που του χαρίζει μια μοναδικότητα ως προς το ύφος και τα χαρακτηριστικά της γραφής στο σύνολο των έργων του Pirandello. Το κεντρικό πρόσωπο είναι ένας νεαρός bon viveur που διάγει έναν έκλυτο βίο. Το κείμενο είναι πλούσιο σε λογοπαίγνια, ενώ οι ευφυείς ατάκες διαδέχονται η μία την άλλη. Ύστερα από έναν ορυμαγδό ανατροπών, το τέλος θα έρθει για να αποδείξει ότι η στρατηγική του πολυμήχανου νεαρού είναι η σωστότερη και ασφαλέστερη οδός για την ευτυχία όλων…

Ο λόγος του Pirandello γίνεται, για άλλη μια φορά, το όπλο της γοητείας των πρωταγωνιστών του και της έλξης των θαυμαστών του, θεμελιώνοντας ακόμα πιο στέρεα τη διαχρονική του σχέση με το ελληνικό κοινό…

Μια σχέση που ξεκινά το 1914 όταν η Ελλάδα είναι αυτή που τον “χρίζει” ευρωπαίο δραματουργό, μια και είναι η πρώτη χώρα μετά την Ιταλία που πρωτοπαίζονται έργα του. Την ευθύνη για την πρώτη παράσταση πιραντελλικού έργου στην ελληνική θεατρική σκηνή φέρει ο Τηλέμαχος Λεπενιώτης, ένας από τους “μύστες” της Νέας Σκηνής του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου, ο οποίος παρουσιάζει με το θίασό του, στις 19 Ιουνίου 1914 και για δύο συνεχόμενες μέρες, το μονόπρακτο: Η μέγγενη (La morsa) στο θέατρο Κυβέλης. Πρόκειται για το πρώτο μονόπρακτο που έγραψε ο Λουίτζι Πιραντέλλο και πρωτοδημοσιεύτηκε στα 1898, με τον αρχικό τίτλο: Ο επίλογος (L’ epilogo). Η παράσταση αυτή έρχεται σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία ο συγγραφέας είναι σχεδόν άγνωστος ως θεατρικός συγγραφέας ακόμα και στην Ιταλία, τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη παράσταση του έργου.

Στη συνέχεια του αφιερώματος, ως παράρτημα του Centro Nazionale di Studi Pirandelliani Agrigento για την ΝΑ Ευρώπη και την Κύπρο το “Ινστιτούτο Κυβέλη” θα παρουσιάσει την ταινία docufiction: Οι κόρες του χάους του Ελληνοϊταλού σκηνοθέτη Alessandro Spiliotopulos που αφορά την πρόσληψη του πιραντελλικού έργου μέσα από τη θεατρική ζωή της ηθοποιού Κυβέλης και του πρώτου της συζύγου Μήτσου Μυράτ. Οι δύο νέοι ηθοποιοί έπαιξαν στην Ερμούπολη για πρώτη φορά στο θέατρο Απόλλων το 1904 και από το 1914 παρουσιάζουν ως πρωτοπόροι τον Ίταλό δραματουργό στο ελληνικό κοινό.

Ο Σικελός θεατράνθρωπος ονόμαζε στον Ακράγαντα (Agrigento) το σπίτι του Χάος και τη Σικελία μεγάλη Ελλάδα. Στις 5 Δεκεμβρίου του 2014 η ταινία ταξίδεψε στην πατρίδα του Πιραντέλλο, το Αγκριτζέντο και βραβεύτηκε στα πλαίσια του 51ου συνεδρίου που διοργάνωσε το Κέντρο Πιραντελλικών Σπουδών.

Ένα όμορφο βίντεο με τίτλο Φαντασμαγορίες που δημιουργήθηκε από την Τατιάνα Κασιμάτη, φοιτήτρια του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, για τη δεξίωση καλωσορίσματος του 1ου φεστιβάλ γαστρονομικού πολιτισμού της Σύρου “Syros GrEATings” που φιλοξενήθηκε στο “Ινστιτούτο Κυβέλη” στις 16 Σεπτεμβρίου 2016.